Karşılıksız sevmeyi bilmek

Sevmek, insanın en değerli duygusudur. Yaşamın temel taşı ve belirleyicisidir.
Denizi, güneşi, mehtabı, beslediğimiz hayvanı sevmekten mutluluk duyarız.
Ancak konu insanı sevmeye gelince, dengeler bozulur.

Mehtabı severiz çünkü ondan bir beklentimiz yoktur. Mehtapsız geceler bizi hayal kırıklığına uğratmaz.
Onun varlığı bizim için yeterlidir, mehtap da bizi sevsin diye beklemeyiz.
Konu ne zaman bir insanı sevmeye gelse, beklentilerimiz de başlar.

Sevgimize karşı sevgi isteriz.
Birini sevdiğimiz zaman, kendimizden de hoşnut oluruz çünkü iyi bir davranış içindeyizdir.
Bununla birlikte, karşımızdaki kişi bizi sevsin diye, tavrımızı değiştirmeye, gereğinden fazla taviz vermeye başladığımızda; sevdiğimiz kişinin bize bir şekilde borçlandığını düşünürüz.
Sevgimiz karşılıksız kaldığında, kalbimizin ortasına büyük bir acı çöker.

Çoğu insan, hayatında en az bir kere bu acıyı yaşamıştır.
Bu öyle şiddetli, derin ve sarsan bir acıdır ki; bizi hem psikolojik, hem fiziksel olarak tüketir.
Kendimizi değersiz ve yersiz hissetmemize sebep olur.

Sevgisizlik, zaman içinde farklı duyguların oluşmasına yol açar.
Nefret, öfke, yaşamdan vazgeçme, özgüven eksikliği gibi duygular, genellikle bu tarz bir kaybedişin ardından ortaya çıkar.
Çevrenizdeki sert, bencil, çabuk yıkıp geçebilen, karşısındakini düşünmeyen insanları düşünün.
Onların hayat hikayelerini dinlerseniz, geçmişte yaşanan pek çok hayal kırıklığının izlerini bulursunuz.

Sevgiyi yakalayamamak, arka arkaya yaşanan kötü deneyimler, zamanla kişinin düşünce yapısını ve davranışlarını etkiler.
Sevgisizlikle yoğrulan insanlar, sonunda başkalarına zarar vermekten zevk alır hale gelirler. ?Madem beni sevmiyorlar, o zaman korksunlar ? düşüncesi gelişir.
Sevgisiz insanlar, başkaları üzerinde güç uygularlar.

Vermekten, paylaşmaktan kaçınırlar.
Parçalamak, dağıtmak, yok etmek eğilimindedirler.
Böylece daha üstün ve daha iyi olduklarını hissederler.
Bu durum zamanla oluşur.
Yaşadığımız acı dolu deneyimler, yavaş yavaş ruhumuzu ele geçirir.
Bu yoldan çıkmak, kendimizi mutlu etmek için yapmamız gereken şey, değişmektir.

Sevme biçimimizi, sevgiye bakış açımızı değiştirmemiz gerekir.
Sevmek; karşılık görelim veya görmeyelim, değerli ve doyurucu bir duygudur.
Sevgimize karşılık beklemek, ticari bir anlaşmaya benzer. Oysa beklentisiz sevgi, sizi hayal kırıklıklarından ve yaşayacağınız o büyük bozgunlarından kurtaracaktır.
Karşımızdakileri değiştirme çabası içine girmeden, olduğu gibi sevmeye başladığımızda, sevmek yeteneğini kazanırız.

Beklentileriniz ne kadar yüksek olursa, sevgisizliğe de o kadar yakın durursunuz.
Beklediğini bulamayan sevgi, ruhsal rahatsızlıkları ve mutsuzluğu getirir.
Gerçek sevgiyle tanıştığınızda; gerçek mutlulukla, özgürlükle, ruhun sonsuz dinginliğiyle ve dünyanın size sunduğu mucizelerle karşılaşırsınız.

Karşılıksız sevin!
Sevdikçe çoğalacaksınız?.