insan Farketmeli

Madem ki bir aşkın var, ne güzel tadını çıkar…her şeye boşver ve aşkı yaşa…
Farki fark etmeli,fark ettigini de fark ettirmemeli bazen…Bir damlacik sudan nasil yaratildigini fark etmeli.
Anne karnina sigarken dünyaya neden sigmadigini ve en sonunda bir metre karelik yere nasil sigmak zorunda kalacagini fark etmeli.Su çok genis görünen dünyanin, ahirete nispetle anne karni gibi oldugunu fark etmeli.
Henüz bebekken’Dünya benim!’dercesine avuçlarinin simsiki kapali oldugunu,ölürken de ayni avuçlarin ‘her seyi birakip gidiyorum iste!’dercesine apaçik kaldigini fark etmeli.Ve kefenin cebinin bulunmadigini fark etmeli.
Baskin yetenegini fark etmeli sonra.
Azraillin her an sürpriz yapabilecegini,nasil yasarsa öyle ölecegini fark etmeli insan
Hayvanlarin yolda,kaldirimda,çöplükte ama kendisinin güzel hazirlanmis mükellef bir sofrada yemek yedigini fark etmeli.Yaratilmislarin en güzeli oldu gunu fark etmeli ve ona göre yasamali.
Gülün hemen dibindeki dikeni dikenin hemen yani basindaki gülü fark etmeli.
Evinde kedi,köpek besledigi halde çocuk sahibi olmaktan korkmanin mantiksizligini fark etmeli.
Esine’seni çok seviyorum!’demenin mutluluk yolundaki müthis gücünü fark etmeli.
Dolabinda asili 25 gömleginin sadece üçünü giydigini ama arka sokaktaki komsusunun o begenilmeyen gömleklere muhtaç oldugunu fark etmeli.
Zenginligin ve bereketin sofradayken önünde biriken ekmek kirintilarini yemekte gizlendigini fark etmeli.Annesinden dogarken tertemiz teslim aldigi girtlagini ve asiri beslenme yüzünden sarkan göbegini farketmeli,fark etmeliyiz çok geç olmadan…..
Ömür dedigin üç gündür,dün geldi geçti yarin meçhuldür…
O halde ömür dedigin bir gündür,o da bugündür….

Can yücel