iki fakir ve iki zengin

Hazreti Ali (r.a. )buyurdular ki:
Ölen iki zengin ve iki fakire Cenab-ı Hakk (c.c.),
“Dünyada ne bıraktın, ahirete ne gönderdin?” diye soracaktır.

Cenab-ı Hakk (c.c.) zenginlerden birine,
“Kendin için ahirete ne gönderdin? Geride kalan çocuklarına ne bıraktın? “buyurur.

Zengin şöyle der: ‘Ya Rabbi, benim evlatlarımı müsavi yarattın.
Bütün hayvanların rızkına kefil olduğunu daha haber verdin. Ve şöyle
buyurdun:
‘Kim Allah’a karz-ı hasen (borç) verirse, Allah onu
büyüterek ona verir.’
Bende bunun üzerine malımı ahiret için
harcadım. Evlatlarımın rızkına kefil olduğunu biliyorum.”

Cenab-ı Hakk şöyle buyurur:
“Sen benim yanımda senin için hazırlananı bilsen, çok güler,az ağlardın.”
İkinci zenginede aynı suali sorar. İkinci zengin şöyle cevap verir:
“YaRabbi, benim bir çok çocuklarım vardı. Onların benden sonra fakir düşeceklerinden korktum,
mallarımı onlara bıraktım.” Cenab-ı Hakk,
“Seni ve onları müsavi yaratmadım mı, bütün
mahlukatın rızkını ben üzerime almadım mı?” buyurur.
Cevaben, “Öyle amma, ben onların fakir olmasından korktum.”Cenab-ı Hakk,
“Onlar için korktuğun onların başına geldi.Haydi
git, eğer sen benim yanımda senin için ne hazırlandığını bilsen,
az güler çok ağlardın.”

Fakirlerden birine şöyle buyurur:
“Sen kendin için ne yaptın, çocukların için ne bıraktın?”
Fakir cevaben, “Ya Rabbi, beni sihhatli yarattın ve bana esma-i hüsna’yı
Ve dua etmeyi öğrettin. Bundan fazla mal verse idin,
Beni ibadetten meşgul eder diye de korktum.
YaRabbi, ben senden razıyım” der.
Cenab-ı Mevla da ona,
“Bende senden razıyım, haydi git, eğer
sen benim yanımda senin için olanları bilsen çok güler, az ağlardın”
buyurur.

Diğer fakire de aynı suali sorar.Fakir, küstahça derki;
“YaRabbi, bana bir şey verdin mi ki sual sorarsın?”
Mevlamız (c.c.), “Kulum ben seni sıhhatli, işitici, görücü kılmadım mı?
Ve dua edin, dualarınıza cevap vereyim buyurmadım mı?”
“Evet, öyle yaptın, amma ben unuttum” diyecek, Cenab-i Hakk da;
“Bugün de ben seni unuttum, haydi git! Eğer sen benim yanımda senin için ne
hazırlandığını bilsen çok ağlar, az gülerdin” buyurur.

(Kenzü’I-Ummal)