Böyle Öğrendik sevmeyi

Kimsenin hayatını istila etmeden sevmeyi öğrenmeli insan.
Sevmek bize yanlış öğretilmiş.
Biz birilerinin hayatını ele geçirirken, kendi hayatımızı ortada bırakanlardanız.

Bir vazgeçiş gibi öğretmişler bize sevmeyi.
Oysa tuhaf değil mi, üç gün önce yabancı saydığın biri için gereğinden fazla vericilik?
Gerçi yabancı olmasaydı da fazla ya?

Zapt etmeden sevmek, sevmek değilmiş gibi geliyor bize.
Bütün kırışıkları ütülemeden durmuyor içimiz.
Birinin hayatına girdiğimizde, onu derleyip toplamakmış gibi geliyor işimiz.

Birini sevmeye başladığımızda, durmak nedir bilmeyenlerdeniz.

Aslında bu cümle şöyle de kurulabilir:
Biri bizi sevdiğinde, hayatımızı teslim etmeye ne kadar meyilliyiz!

Bir ışık görelim yeter ki tünelin ucunda,
bütün bir ömrün üstüne çizgi çekebiliriz.

Bu kadar mı açız sevmeye, sevilmeye?
Kendimizi yok saymak pahasına, bir sevgi kırıntısı peşinden koca ömrü sürükleyebiliriz.

Kendini yok ederek sevmek,
gerçekten sevmek midir?

Saçımızı süpürge ederek sevildiğini öğrettiler bize.

Süpürge ettiğimiz saçların hesabını sormak da, bu plana dahil midir?

Vermeye peşinen gönüllüyüz, ne varsa elimizde, gönlümüzde, avucumuzda.
İnatla, ısrarla durabiliriz birinin hayatında sevmek adına.

Mıh gibi saplanır kalırız çünkü biz, sevdiğimizde kendi hayatımızı feda edebilme kapasitesine sahibiz.

Böyle öğrettiler bize!

Sevmeyi abartırız biz!

Biz verdikçe, alır karşı taraf elbette, bunda bir gariplik yok.

Bizim kuşattığımız gibi, o da kuşatır hayatımızı. Yasaklar, kısıtlamalarla çevriliriz.
Bu sefer de şikayet ederiz.

Hayatımızın merkezi yaparız, her ?seviyorum? diyeni.
Üstüne hayaller kurarız, gelecek düşleriyle süsleriz gün boyu aklımızı.

Her şey onun içindir artık, bir çırpıda hayatımızı yakarız.

Sevmeyi böyle öğretmişler bize.

Önce kabulleniriz kıskançlıkları, sevginin gösterisi sayarız.

Hoşumuza gider emir almak, laf dinlemek.
Sonra fazla gelir, cayarız.

Bize sevmeyi böyle öğretmişler.

Bir damla sevgi için, kendimiz yok sayarız.

An olur, zaman geçer, pişman oluruz.

Sonra dönüp aynı yola, kendimizi ararız?.