Pentium için SD- RAM

1996?dan beri EDO-RAM teknoljisi eskiyor. Intel?in VX ve TX Chipset?lerinin piyasaya sürülmesinden beri anakartlar üzerinde SD-RAM?ler için DIMM soketleri de sunuluyor. SD-RAM?ler (Synchronous D-RAM) daha önceki çeşitlere göre belirgin bir farka sahipler: Sistem saati ile senkron bir şekilde çalışıyor. İşlemciden bunu için özel bit senkronizasyon darbe hattına sahipler.
RAM?e veri transferi performans açısından daha yüksek. SD-RAM?ler uzun transfer çevrimlerine güçlendiriyorlar ve hücreler için erişim süresini düşürüyorlar. İşlemci hızına göre saniyede 264 MB?a kadar hızları çıkabiliyorlar. Ancak genel sistem mimarisi bu avantajları henüz kullanamadığından hız olarak EDO-RAM?lerden pek de farklı görünmüyorlar. Ama genel olarak SD-RAM?ler daha fazla gelecek vaadediyorlar.
Ömürleri daha uzun görünüyor.
SD-RAM?ler pazara 168 bacaklı DIMM?ler olarak sunuluyor. DIMM(Dual In Line Memory Module ) RAM kartının ön ve arka yüzlerindeki kontakların farklı sinyaller ürettiği anlamını taşıyordur. Her DIMM 64 bitlik bit veriyolu genişliği kullanıyor ve pratikte anakarta bir tane yeterli oluyor.
Ancak maalesef SD-RAM modüllerinde durum biraz karışık. Eski modüllerde, yani bugüne kadar kullanılan 66 MHz?lik sistem hızında çalışan modüllerde günümüz koşullarında uyumsuzluk söz konusu. Yeni çıkan Pentium II sistemler 350-400 MHz hızları için 100MHz?lik sistem hızlarını kullanıyorlar. Bu da eski SD-RAM 66?lardan farklı olarak SD-RAM 100?lerin çıkmasına sebep oldu.
SD-RAM modülleri üzerine SPD-EEPROM adı verilen yeni bir yapıtaşı eklendi. ( SPD, Serial Presence Detect) Bu minik entegre modülün tüm önemli parametrelerini içinde saklıyor ve bunlar okunarak kullanıcıya hiçbir ayar bırakmadan RAM BIOS tarafından otomatik olarak tanınıyor.

Bilgisayar Alırken: Önce Düşünüp Sonra Almalı

RAM çok önemli bir parça olduğundan RAM artırımı her zaman gerekli olan bir durum. Daha akıcı çalışabilmek için 32 MB şu anda alt sınır. Zayıf işlemcili bilgisayarlar için ise 48 veya 64 MB? a terfi şarttır.
Bu sınırın üzeri ise birçok sistemde önbellek ile ilgili sorunlar getiriyor. 64 MB sınırına kadar çalışıyor. Windows 95 belleği üstten adreslendiği için işletim sistemi önbellek tarafından hızlandırılmayan hafıza bölgesinde çalışmak zorunda kalıyor.

Sonuç: Bilgisayarın hızlanması beklenirken birden yavaşlıyor. 64 MB? ın üzeri için anakart kitapçığı okunmalı öncelikle. Kitapçığı olmayanlar ise Internet?i kullanmak durumundadırlar.
RAM terfisinden önce ne olursa olsun anakart kitapçığına bakmakta fayda var. Orada makineye takılması gereken modüllerin listesi vardır. Ayrıca satın almadan önce anakart üzerinde hangi tür yuvalar olduğunu da bakmak lazım. Eğer anlamıyorsanız en iyisi kasa ile beraber bir bilgisayarcıya gitmektir.
Eğer anakart üzerinde DIMM soketi bulunuyorsa ve SD-RAM desteği sağlıyorsa 100MHz?lik SD-RAM yatırımı kazançlı olur. Sistem hızınız 66MHz bile olsa uyum sağlayacaktır ve geleceğe yönelik bir yatırım olacaktır. PC100 spesifikasyonlarına uygun olarak üzerinede SPD-EEPROM olmasına etmelisiniz.

Yeniden İkiye Katlandı; Double- Data- Rate- RAM
100 MHz?lik SD-RAM modülleri ile de henüz sınıra erişilmedi. İleride çıkacak olan yüksek hızlı maksimum güçlerini gösterebilmek için daha da hızlı RAM modüllerine ihtiyaç duyacaklar.
En yakındaki adım olarak Double-Data-Rate-RAM (DDR-RAM) görülüyor. Prensipte yine SD-RAM?ler geçerli ancak yeni RAM?lerde darbenin hem çıkan hemde düşen kenarı kullanılıyor. Bu transfer hızını iki katına çıkarıyor ve SD-RAM ?ler 200MHz?de çalışıyor artık.

Rambus: Ram Devrimi mi, Intel?in Gücü mü?

Mevcut RAM teknolojisi ile ilgili en büyük atağın Rambus-DRAM ile olacağı sanılıyor. Hali hazırda iki ayrı çeşit geliştirildi bile. Concurrent-Rambus-DRAM geleneksel RAM teknolojisini dayanıyor ama açık bir şekilde daha hızlı. Nintendo oyun konsollarında ve ses kartlarında kullanılmaya başlandı bile.
PC dünyası için ilginç olan ikinci çeşit ise Direct-Rambus-DRAM(DR-DRAM). İşlemci devi İntel de bu teknolojiyi kabul etti ve kendine yeni ürünler için hazırlıyor. Direct- Rambus 16 bit genişliğinde bir veriyolu kullanıyor ama bunun karşılığında çok daha hızlı. Prototipler 800 MHz gibi çok yüksek hızlarla çalışıyor. Eğer darbenin her iki kenarı da kullanılırsa bant genişliği saniyede 1.6 Gigabayte?a kadar çıkıyor. Bugünün SD-RAM?inin on katı.
Bu teknolojinin başka bir avantaji ise yeni modüllerin şu anki yöntemlerle ve hammaddelerle ütretilmesi. Intel 1999 yılında çıkaracağı işlemci, Chipset ve anakartlarla bu RAM tipini desteklemeyi planlıyor.

Synclink DRAM : DDR? ın İki Katı

Rambus uyumlu üretim için firmaların lisans alması gerekecek. Bu durum büyük RAM üreticilerine uymuyor. Birçoğu pazara sürmek için alternatif arayışı içindeler. Geliştirdikleri alternatif adı Synclink-DRAM veya SL-DRAM. Prensipte SL-DRAM modülleri henüz piyasaya sunulmayan DDR-RAM?lerin bir uzantısı. Farklı zamanlama parametrelerinin mükemmel uyumu ile saniyede 400 MB?a kadar çıkma amacı taşıyor.
( Asya?daki üreticilerin oluşturduğu bir konsorsiyum ).

Standart İçin Savaş : PARA VE GÜÇ

Her zamanki yapılan sadece bir teknoloji savaşan değil. Pazardaki güç için savaşılıyor. Intel işlemci, Chipset ve anakart pazarındaki büyük payı aldıktan sonra şimdi de bellek pazarına göz dikti. Durum Slot 1 ve Soket 7 savaşındaki ile aynı : Yeni standart istenmeyen rakiplerin uzak tutulmasını sağlıyor. Gerçi Rambus?un yaratıcısı Intel değil ama beraberlikteki güçlü olan taraf da daima kuralları koyuyor.

Bu savaşta da aynı kural geçerli; Kim önce gelirse o toparlar. Bu yüzden her iki taraf da çalışıyor. Eğer üreticiler sözlerini tutarsa yaz aylarında DDR-RAM?ler piyasa çıkacak ve belki sonbaharda SL-RAM?ler yeni anakartla beraber çıkacak.

Rambus modelleri ise hazır. Ancak yeni RAM?lerin yeni Chipset?e ihtiyacı olduğu için DR-RAM?in şansı daha yüksek görünüyor. Intel söz sahibi olarak bu sonbaharda sistem hızını 133MHz?e yükseltmeyi planlıyor. Yani DR- DRAM?lerin seri üretimine kadar acele edilmeyecek gibi görülüyor…