Uzun süren şeker hastalığı, midenin ve barsak sisteminin kas etkinliğini denetleyen sinirlerin fonksiyonunda azalmayla sonuçlanabilir.
Şeker hastalığına bağlı gastroparezi denilen bir durum ortaya çıkar ve midedeki karıştırma ve itme faaliyetini azaltır. Zaman içinde, mide gevşek bir torbaya benzemeye başlar ve giderek genişler. Periyodik olarak büyük miktarlarda sıvı ve bir, hatta iki gün önce yenmiş, kısmen sindirilmiş yemekleri çıkarabilirsiniz.
Yiyeceklerin mideden barsağa doğru hareketlerindeki düzensizlik, şeker hastalığının kontrolünü çok güç hale getirmektedir. Metokiopramid denilen bir ilaç, bu rahatsızlığın tedavisinde zaman zaman etkili olmaktadır.
Sinir hasarının esas yeri barsaklar olduğunda, barsağm itici hareketi zayıflar. İshal geceleri ortaya çıkma eğilimindedir ve anüs çevresindeki kas halkasının his ve işlevinin zayıflaması nedeniyle uyku sırasında dışkıyı tutamama söz konusu olabilir.
Bir miktar emilim bozukluğu görülebilir, ama bu durum, aynı zamanda ortaya çıkan aşırı bakteri artışının, tropik olmayan sprunun (Barsağın bir takım yiyeceklere örneğin: buğdayın kabuğundaki gliadin isimli proteine karşı allerjik reaksiyon göstermesi sonucu kronik ishal olması hali) ya da pankreas yetmezliğinin de sonucu olabilir.
Bazı durumlarda, periyodik (her ay 1 hafta gibi) antibiyotik tedavisi, ishali kontrol altına alır. Bu, hareketleri zayıflayan ince barsaktaki aşırı bakteri büyümesinin rahatsızlıktan sorumlu olduğunu düşündürür.
Başka zamanlarda, ishal, barsağa giden sinirlerdeki fonksiyon zayıflamasının sonucu olabilir. Zaman zaman, bu durumda klonidin denilen bir ilaç etkili olmaktadır.
