Durma, Sen de Vur Gitsin!

Yarım asırlık çınar, yaprakları dumanlı,
Yeşerecek dalları, umutsuz, ağır zanlı..
Verilen sözler yalan, masallar olmuş kanlı,
Taşlaşmış tüm duygular, sevda sarı fırtına,
Zaman ile birlik ol, biraz da sen vur bana…

Bilmem kaç ölçeklidir, isyanımın depremi,
Yoktur onaracak güç, bu sarsılan zemini…
Ne geçmişim, ne yarın, ne de yaşanan demde,
Zerresi yok umudun, dingin olmaktan yana,
Yalan ile birlik ol, durma sen de vur bana…

Gölgelenmiş bir hayal, saklı hıçkırıklarım,
Kan kokan yüreğimi, gören gönüller yanık,
Yıkılan düşlerimden, olmuş cam kırıkları,
Yaşam suyu tükenmiş, zehir dolan bağrıma,
Yılan ile birlik ol, şimdi sen de vur bana….
.

*******

Nasıl da görkemlidir çınarlar,
‘yaprakları dumanlı’
Eser dallarda umut rüzgarı,
‘geçmişinden yaralı’
Sulusepken havalarda avcılar
‘elleri kızıl kanlı’
Rivayet edilse de masalda:
‘sevdam sarı fırtına’
İnlese de gecelerde tenim,
yakınamam yazgıma,
Nara yaksam da gençliğe, kaldım
‘nağmelerle canlı’….