Bu sıralar hayat yerli yerinde gibi gözüksede yerli yerindedeğil hiç birşey ..
En başta insanlar seni tanımaya çalışıyorlar yada tanıdık takılıyorlar.
Bilmiyorlar içimizinelere üzülüp nelere sinirlendiğimizi…
Öylesine bayağılaşmış ilişkilersenide içlerine sürüklüyorlar.
Olmak istemediğin sıfatlara sokuyorlar.Belki sen içinden güzel üç beş cümlede geçse söylüyorsun.İstiyorsun ki digerleride öyle yapsın.Seni incitmesin istiyorsun.Yinede iyi niyetler içinde susuyorsun susmakta bir cümle onuda sen biliyorsun.
Gözlerde sıcacık bir dost bakışına özlemle yaşıyorsun.Birisi sana gülümsese sende ona gülümsüyorsun.Açsın çünkü iki güzel gülümsemeye somurtkan bakışlar içinde..
Neden diyorsun?
Sorusunu çözemediğin cevaplara…
Neden bu çözümlenemeyen sorularla dolu hayat..
Yada neden anlamıyorlar seni ve senleri..
Sen küçücük bir düşsen düşünü elinden almaları neden..
Hayat hep neden çelme takan cümlelerle dolu.Birisi senin ayağına gelince o çelmelerden atlamak yerine düşmeyi seçiyorsun elinden tutup kaldıran bulamazken çevrende..
Düşmek mi kolay?
Atlamak mı?