Benimle yürü

bilmediğimi mi sanıyorsun?
biliyorum..
“yarı yolda bırakılmaktan korkuyorsan, yalnız yürümelisin”

yürüdüm..
kalabalıklarıma rağmen, etrafımda yükselen devasa duvarlarımla yürüdüm..

ıssızdım..
seslerin arasında sessizdim..

kendi sesini unutmak ne demek bilir misin?
sana ait olmayan sesler çıkartmak..
yabancılaşmak herşeye, herkese..
zamanı unutmak..

derin bir nefes alıyorum şimdi..

diyorum ki ;

birgün yorulabilirsin..
sıkılabilirsin..
başka patikalar, geniş yollar , ayaklarını çekip alabilir yanımdan..
vazgeçip , geri dönmek isteyebilirsin..
yarı yolda ölebilirim..
ölebilirsin..

yıllarca yalnız yürümeme sebep olan korkum, beni ensemden yakalayabilir..

herşey mümkün..
yolculuk bu..

yine de..
herşeye rağmen , düşünmeden ANdan bir an dahi sonrasını,
hesabını yapmadan,
saymadan adımlarını,
adımlarımı saymadan..

sadece..
ama sadece..
YÜRÜ BENİMLE..