Ekmek ve Talebe

Tokat Reşadiyenin Hasanşeyh Kasabasında Kursumuzda Talebelerimizin okul derslerine yardımcı olmak ve ahlaken de vatana millete ana-babasına etrafına faydalı olarak yetişmesi konusunda onlara yardımcı olmak üzere vazifelendirilmiş idim.
Oradan biraz bahsetmem gerekiyor.
İlçeye (Reşadiyeye) yaklaşık 45 km civarında uzaklığı var. Orada ekmek Fırını olmasına rağmen alıcısı fazla olmadığından yani kasabalılar kendi ekmeklerini o zamanlar kendileri yaptığı için Kasaba fırınında ekmek çıkmazdı. Dolaysıyla da orada ekmeği ancak ilçeden temin edebilirdik Kursumuz için.
Sıkı bir kış günüydü ve biz o gün ekmek temin edememiştik. Akşam ekmeğin sonu tamamen yendi ve sabaha bir kesik bile kalmadı. Akşam evli olan personele ?arkadaşlar ekmek kalmadı yengelere söylesek de sabaha biraz ekmek pişiriverseler? dedim. Zaten 2 evli vardı ve birde ben bekar olarak tabi. Biri eşinin rahatsız olduğunu söyledi. Diğeri de yalnız nasıl yapsın dedi ve olay bitti. Hasılı ekmek imkanı kalmamıştı artık. Ve Evliler evlerine gittiler.
O gece sabah olmak bilmedi. Zira sabah kahvaltıda talebelerime ne diyecektim. Ben size ekmek temin edemedim bu sabah ekmek yok aç kalın mı diyecektim. Derken sabah oldu programlar devam etti ama kahvaltı saati yaklaştıkça yüreğim eziliyor ben utanç hissediyordum. Bi ara dışarı bakarken fırtınalar arasından bir bayanın geldiğini gördüm. Bu ne idi. Kimdi neden bı fırtınalı havada buraya geliyordu. Ben dışarı çıkıp karşıladım misafir diye. Omzunda bir sepet ve sepetin içinde ekmek vardı. Bir an düşünmeden evli arkadaşlara teşekkür etmek geldi içimden. Demek ki gece uyumamış ve eşleri ekmek hazırlamışlardı. Yenge dedim size ekmek olmadığını kim söyledi. Kayın pederim dedi. Bu sefer dedim ki arkadaşlar kendileri yapma imkanı olmayınca yaşlı amcaya söylemiş o da gelinine söylemişti. Dedim ki kayın pederiniz kim yenge? Falan kişi hani geçen 15 gün önce vefat etti ya dedi. Dedim yenge nasıl olur. Hem vefat eti diyorsun hem de bana o söyledi diyorsun. Evet hoca efendi dedi. Hem vefat etti 15 gün önce. Ama hem de bana ekmek yok diye o söyledi. Bu gece defalarca beni uyandırıp kursta çocukların ekmeği yok kızım kalk ekmek yap diyordu. Ben uyuyordum tekrar aynı durum. Bu birkaç kez tekrar edince bende kalktım ve ekmek yaptım dedi yenge hanım. Ben kendimden utanmış ve ne yapacağımı tamamen unutmuştum. Allahım biz elimizden geleni yapınca elimizden gelmeyeni tamamlayan birileri bizim önümüzden tamamlıyordu. Bize sadece takip etmek ve hazır lokmayı lütfen yemek kalıyordu. Bu olayı unutmadım, unutmuyorum.. Allahım geçmişlerin rahmetiyle muamele eylesin kalanlarına da saadet ve selametler ihsan eylesin..