isimsiz ve kördüğüm

Bi isim koyamazsın bu hissettiğine.
‘ Kördüğümdür,isimsizdir…
Durup durur ordaiçinde.
Kanar durur…
Dilinin ucuna gelir ”neydiiineydi” dersinbulamazsın.
Kana bulanırsıncanın acır konuşamazsın…

Nefret edersin bir an herkesten.
Sanki her şey sana acı veriyormuş gibi gelir. ve herkes düşmanmış gibi…
Her gülen yüze şüpheyle bakarsın.
Sana ”neyin var” diyene kestirip atarsın. ”Yok bir şeyim!”
Annen gelir durmadan yanınagözüne bakargözleriyle anlatır bir çırpıda.
Kıyamaz sanadayanamaz O böyle durma!
O an anlamak gelmez işinegelmez içinden…
Sanki onca şeyin suçlusu sen gibi anca kendini cezalandırırsın…
Ve sana tek kişinin yaşattıklarının acısını etrafındaki onca kişiden çıkarırsın…
..
.
Yemek yiyemezsinacıktıgını bile hissetmezsin.
Yapman gereken her şey sana öyle ağır gelirki. Öyle bir yük vardır ki omuzlarında…
Zaman geçse istersinoysa seni neler bekliyor bilmezsin.
Sadece geçsingitsinbitsin bu günler dersin…
Ama güzel günlere uyanmak için hiçbir şey yapmazsın…
Her sabah biraz daha kanar içindeki…
Konuşcak olursunama boğazında bir düğüm vardır…
Kördüğümdür içinde biriktirdiğin her şey… Ve sen yine içine atarsın…
Durup dursun içimde dersin.
Varsın kanasınvarsın acıtsın dersin…
Öyle ya güçlüsünzamanla bunun üzerini de örtersin…
Ama iyi bilirsin;

”Konuşsan yakarsınsussan yanarsın…”
Varsın olan yine bana olsun dersin s u s a r s ı n . . .