O`nu severken çok şey öğrendim ben .
En çokta öLmeyi / paramparca oLmayı ..
Kimseyi öLümüne sevmeyeceksin işte .. Paramparca oLuyorsun sonra ..
Bitiyorsun – tükeniyor umutLarın . Ve haLa bir hayaLin peşinde ~
SürükLen dur ! Bi işe yaradıqıda yok hani . BekLediqine deqmıyor .
. . .
Gün qectikçe daha fazLa acıyor canım . Daha çok öLüyorum .
Resmine bakıyorum nefret doLuyor her bir yanıma . Ama içimde parcaLanıyor diqer yandan .
Her nefeste öLüyorum sanki .. BoquLarak öLüyorum .. Nefesim yetmiyor artık yaşamaya ..
Canıma can katanım canımı parcaLadı ve bıraktı .
Hiç istemiyorum ben O`nsuz hayatı . NasıL yaşanır nasıL qecer qünLer ?
Gecer mi dedikçe qecirdi hayat bana ! ..
Gücüm y o k artık . ParcaLandım . Bittim . Tükendim .
öLüyorum !
. . .
Yine ismin anıLıyor dudakLarımda . Ağzımdan çıkan O`5 harf ..
SapLıyor hanceri yüreğime . Kanıyor yine yüreğim .
Bakıyorum damLıyor kanLar tek tek ~
Her damLasında `sen´ varsın ..
Ve sen yine karsımdasın / kanımdasın . Yine kanatıyorsun .
Ben yine s u s u y o r u m ~
Çünkü biLiyorum ; konustukça kanatacaksın !
Bu kezde öLdürecek beni gözLerin . Ve katiLim oLacaksın .
İyisimi git sen .. Git benden .. ÖyLe bir gitkii dönmeni istemeyeyim bir daha .
ÖyLe bir gitkii ! . . İki damLa yaş süzüLmesin yanakLarımdan .
Git .! Hemde ; ÖyLe bir gitkii .. ~
. . .
Bir daha geLmemek üzere . Git ! ~