Şiirler

Necip Fazıl KısakürekI Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında; Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum. Yolumun karanlığa saplanan noktasında, Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum. Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık; Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar. İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık; Biri benim, biri de serseri kaldırımlar. İçimde...

AÇLIĞIN RESMİKimine dert kimine düğün Açlığın resmini çiziyorum bugün Açarken güneş, doğarken gün Açlığın resmini çiziyorum bugün Açan güneş bile benzerken çörüğe Beliren her mahlukat hep ayrı yiyeceğe Kurumuş dudaklarım dönemiyor gerçeğe Açlığın resmini çiziyorum bugün Bahçede açmış sarı, kırmızı çıtır Güzel...

Ay Vakti DonduKızkule´sinin çağların alnına vuran hazin sesinden Sahillerin tokatlayan, kaldırımların bataklayan esinden Sokakların seni çağıran izinden Ay vakti bende donarak Kör karanlığa kapanmıştım Karanlığın adımları sırdaş oldu Zihnimin adası çalkalanarak seni taşlıyordu Yüreğime biriken acısı kanlanarak taşıyordu Sevda...

AYRI DÜNYALARMutluluk ülkesine kalkan gemiden Varsa banada bir yer ayırtın lütfen Sevgililerin sevdaların olduğu Varsa banada bir yer ayırtın lütfen Aşk güllerinin açtığı bahçelerden Aşk deyince dile gelen çiçeklerden Dertlerin üzüntülerin olmadığı Varsa banada bir bilet kesin lütfen Mutluluk ülkesine kalkan trenden Farketmez hangi kompartıman...

ANLARSINAğlama güzelim, anlarsın… Bir zamanlar sevgili olduğumuzu. Boşu boşuna hıçkırma bana, Artık fayda etmez, göz yaşların. Yalvarma ne olur, anlarsın… Her şey, bir film şeridi gibiydi. Gerçekçi ama; yalan sahneler, Aldatmaya yönelik sevgiler. Geri dönmeye kalkma sakın, anlarsın… Çünkü, geri dönüşüm yoktur...

ACIMANI İSTEMEMBir tilki kadar kurnaz, Çakal kadar zalimsin. Acımanı istemem. Tut diye uzanan ellerim çekik, Uzatsan eline varmaz elim, Tut, diyemem. Şu an bir kere daha anladım, Yoksun artık. Yokluğuna alışan gönlümde. Sebebini bilmediğim bir his, Senden uzaklaşmamı isteyen bir gönül, Bilmediğim maceralar önümde… Ormanda yürüyorum. Engebeler...