Vakit ayrılık vakti. Son trende ayrıldı istasyondan ve yol almaya başladı bir sonraki istasyona doğru.
Ve ben hayata mağlup oturuyorum bir cam kenarında, gözlerim hüzün dolu ve ağlıyorum sessiz sessiz.
Senden ayrılmak, senden kopmak öyle zor ki off çekiyorum başımı avuçlarımın arasına alıyorum,alayına sövüyorum dünyanın.
Sonra kaldırıyorum kafamı gülüyorum gözümden yaşlar akarken. Ne yaptım ben Allahım diyorum kendi kendime?
Ne Yaptım.. Saatler ilerledikçe bir sancı saplanıyor sol yanıma.. Büyüdükçe büyüyor içimdeki sancı.. Adım adım ilerliyorum sensizliğe hüzünlü bakışlarımla..
Uzak bir şehre doğru yol alıyorum..İçinde senin olmadığın bir şehre..
Trenin düdüğü çalıp aşağı indiğimde tükeniyorum ve yıkılıyorum yere.
Artık sessiz ağlayamıyorum haykırıyorum.
Başımı vuruyorum taşlara ama sen gelmiyorsunki
Nerdesin Sevdiğim bak eriyorum günden güne..
Sitemim sana değil sevgili kendime..
Sen gülümseyişim din, mutluluğumdun.
Şimdi gülmek haram bana.
Kimsesizim ve Yanlızım anlatılmaz boyutlarda
Seni yaşamak Kısmet değilmiş sevgili..
Ama bil ki hayatımdaki tek gerçek aşk sendin ve ben seni hiç yaşamadan sevmiştim?
Ve hiç yaşayamasam da seveceğim.
Son nefesimi verirken gözlerin gelecek önüme güleceğim?
Seni Seviyorum Diyeceğim Ve Bir Kez Daha Çekip Gideceğim?
Ama Dönmemek Üzere..
Bu Dünyada Nasip Değilmiş Bir Geceyi Sana Sarılıp Sabaha Kavuşturmak.
Nasip Değilmiş Kollarında Gülümsemek
Nasip Değilmiş Teninin Kokusunu Doyasıya İçime Çekmek..
Hani Her Derdin ya Bir geceyi Kollarında Geçirmezsem Gözüm Açık Gider diye.
Geç Kaldın Sevgili..
Ardımdan Ağlama Sakın
Gül Gül ki Bir Kez Daha Acımasın İçim
Gül ki Rahat olayım Son Yuvamda.
Ve Hep Hatırla Beni.
Ve Sev Son Nefesine Kadar..