Kendine iyi bak.
– nereme bakiyim, üstümde başımda bi şey göremedim ben…
ya da
– kendine iyi bak.
– sagol aslanım, görüşürüz. sen de benim kendime baktığımdan daha iyi bak.
– kendine iyi bak.
– olur, soylerim.
– kendine iyi bak.
– evde ayna yok.
– kendine iyi bak.
– dusuk ihtimal ama bakarim.
-kendine iyi bak
-bakarım koçum senin gözün kalmasın yeter.
– kendin’ e iyi bak.
– kendin kim?
– kendine iyi bak
– bakmak önemli değil önemli olan görmektir, dışarıda yaşadığın her tecrübe aslında kendini keşfetmen için hede hödö
– ulan marjinal olacam diye maymuna döndün iyi niyetle bir şey söyledim sağol dersin geçersin sözlüğe girdin diye maymun mu olman gerekiyor?
– pardon abi
hayır, kendime kötü bakmayı tercih ediyorum bu sefer.
-kendine iyi bak
-anan baksin
– kendine iyi bak..
– sana ne? elalemin derdi seni mi gerdi?
– kendine iyi bak.
– bakarsam bağ bakmazsam dağ mı olacak?
-kendine iyi bak
-sen kendine bak be!
-kendine iyi bak.
-ben su icmem!
-kendine iyi bak.
-hangi açıdan ?
-kendine iyi bak
-görebilseydim bakardım
-kendine iyi bak
-ben baktım yanlış bişey göremedim. ne vardı?
– kendine iy bak
– …….
– kendine iyi bak biladerim
– …….
– şşş sana söylüyorum cevap versene lan
– …….
– tamam bakıma gidiyorum
-kendine iyi bak
baak baak baak!gider ayak emir de verirmiş!…