Ne bekleriz hayattan
Ne buluruz
İstediğimiz belki küçük bir gülümseme
İçten, sıcacık
?Seni seviyorum? diyen bir bakış
Ta içimizde hissedeceğimiz
Güvenli bir kucak
Hayattan bıktığımızda, usandığımızda sığınacağımız
Saçlarımızı okşayacak bir el belki de
Ne mümkün bulmak
Herkesin yüzünde bir maske
Aslında herkes birer kurt
Kuzu postuna bürünmüş
Sürüden uzaklaşanı anında kapan
Yaptığın yanlışı affetmeyen
Hayat öyle bir çark ki
Kendine uymayanı yutuyor
Zerre bile kalmamacasına
Ve bu zifiri karanlık dünyada
Bir ışık arıyorum ben
Küçücük bir mum alevi
Hala bir umutla bakıyorum insanlara
O ışığı görmek istercesine
Sürüdeki gerçek kuzuyu
Bulmak istercesine
Ama her elimi uzattığımda o ışığa
Zifiri bir karanlık sarıyor ortalığı
Bir kurdun dişleri tenimde
Ellerim vücudum yara bere içinde
Aldığım yaralar kapanmadan
Yenileri açılıyor yüreğimde
Kırıklar yapışmıyor artık birbirine
İçimde saçılmış heryere
Bastıkça daha çok kanıyorum
Ve bu yaralarla bitkin bir halde
Aramaya devam ediyorum
Belki birgün bulurum diye