Seni Sensizlikte Yaşamak Gibi Güneş..

Ne zaman kafamı kaldırıp sana baksam
Gözlerim kamaşır ve yaşlar süzülür birden
Sonra bir daha da sana bakamam zaten
Korkarım utanırım senden Güneş

Ben seni görmek için geceyi beklerim
Gece olunca da ay anlatır seni bana
Ben dinlerim
Çocukluğumda kalbimi ısıtan masallar gibisin Güneş

Tam ben uykuya dalacakken
Bulutlar ağlar uzerime
Saçlarım ıslanır birkaç damla dudağıma
İşte o zaman bana dokunduğunu bilirim Güneş

Ben sırılsıklam olmuş yukarıya bakarken
Bulutlar küser gider
Geride senin teninden kopup gelen toprak kokusu
ben seni toprakta koklarım Güneş

Yağmur bulutlar yıldızla ağaçlar
Hepsi bana seni haykırır Güneş
Bir sen varken yok olup gider Aşkım
Çünkü sen varken sana dokunamam ki…