Seni Zaman Bırakıyor Avuçlarıma..

Ben ne çabuk sen oldum,
Sarardı mevsimin tenindeki dokunuşu,
Yağmurlarda üşüdüm.
Bekledim seni ey sevdiğim,
Hasretine dayanamaz oldu,
Şiirlerimin sana her okunuşu.
Şehrim suskun, odalarım seni özlercesine
İsyan edercesine zamana.
Ne çabuk kendi içimdeki aynalarda kendimdin.
Ah kırlangıçların döndüğü vakitlerde
Yollarına düştüğüm yârim,
Bastığım yerlerde şimdi sensizlik,
Uzaklığında içimdeki kimsesizlik
Ve çocukluğumda
Ruhumu çalan çaresizliktir seni yaşayabilmek
Unutma sen beni
Ne ihtimallerden çıkarım ben sevdalarına,
Nede, dönüşü olmayan iklimler eskitir içimdeki aşk’ı sana,
Sen benimsin, benimle kalmalısın yaşanmamış her yarına