seneler geçsin, sen beni bil, ben seni bileyim istiyorum
.
benim olduğu kadar dostlarının, dostlarının
olduğu kadar benim ol istiyorum
nice sıkıntı ve zorluk yaşayıp anlatalım.
Yaşayalım ki, öğrenelim hayatı ve destek çıkmayı,
birbirimizin omuzlarında ağlamalıyız.
Paylaşmalı ve beraber sıkılmalıyız.
öyle ki, yalnız sıkılmak sıkmalı bizi.
Güzel günlerimizi, evimizde bir şişe şarap ve
pijamalarımızla kutlamalıyız.
Yada bazen dostlarla ucuz biralar içerek…
Böylece yaşamalıyız işte.
Sonra çocuğumuz olmalı,
düşünsene senin ve benim olan bir canlı.
Geceleri ağladıkça sırayla susturmalıyız.
Sen arada mızıkçılık yapmalısın ve ben söylenerek
almalıyım sıranı
yorgun olduğum için yemek yapmamalıyım, söylenerek yumurta kırmalısın
hava soğukken birbirimize sıkıca sarılıp yatmalıyız.
Zaman su gibi akıp giderken, herşey yaşanmış bir
hayatımız olmalı
her şeye rağmen hiç bıkmamalıyız birbirimizden
mutlu da olsa, kötü de olsa, yaşadığımız günler
bizim günlerimiz olmalı
saçlara düşünce aklar, ya da gidince aklar,
çocukları güvence altına alıp gitmeli bu şehirden
kavgasız, her sabah cinayetle uyanılmayan,
sessiz bir yere gitmeliyiz.
Geceleri balkonda denizi seyredip,sandalyelerimizde sallanmalıyız. Eve gelip benden kahve istemelisin.
çocuklar gelmeli ziyaretimize, geçmişteki
hareketli günlerimizi anımsamalıyız.
Ben, bey demeliyim sana, sende hanım
öyle sevmelisin ki beni, bu yazdıklarım korkutmamalı seni
tebessümler açtırmalı yüzünde.
Birgün bu hayatı bırakıp giderken, sadece mutluluk olmalı yüzümüzde
birbirimizi sevmenin gururu olmalı her şeyde…