Sokaklar sensizlikten yetim kaldı

Herkesin yorgunluktan deliksiz bir uyku çektiği zaman zarfında
Ben hala seni düşünmekle meşgulüm
Son zamanlarda yapabildiğim tek iş bu…
Ekmeğim Sensizlikten Yetim Kalmış Sokaklar suyum Sensizlikten Yetim Kalmış Sokaklar uykum bir tek senken
Ben açlıktan sürünüyorum
SENSİZLİKTEN YETİM KALMIŞ SOKAKLARDA!

Kalbim binbir parça olmuş son nefesini verirken
Dilimde bir tekrar havası
Senin adını!
Zifiri karanlığı aydınlatan sokak lambaları gibi
Bekliyor deli yüreğim senin gelmeni
Işık saçan Çehreni Sensizlikten Yetim Kalmış Sokaklar Durmadan Parlayan gölgeni Sensizlikten Yetim Kalmış Sokaklar yavaş yavaş yankılanan sesini…

KALBİM;
Gecenin aydınlığa kavuştuğu zaman diliminde
Kesmişken umudunu bir kez daha
Hayallerini Sensizlikten Yetim Kalmış Sokaklar sevgilerini Sensizlikten Yetim Kalmış Sokaklar ümitlerini topluyor bir bir yerden
Atmak için ÇÖPE…
Güneş ışıklarını yavaş yavaş dağıtırken
Yeni bir özlem katıyor eskinin üstüne
Yeni Bir NefReT!
Yeni Bir HAsRET!!!