Nasreddin Hoca’nın evine bir gün üç molla misafirliğe gelir. Üçü de birbirinden oburdur. Hoca ne yemek çıkarırsa silip süpürürler. O kadar ki sahanlarda yemek bitince, bunu da “sünnettir” diye ekmekle iyice sıyırırlar. Bu sirada odaya Hoca’nın oğlu girer. Mollalar Hoca’yı memnun etmek için: – “Aman ne güzel çocuk. Adı ne bunun?” diye sorarlar. Hoca: – “Adı Farzdır”, der. Mollalar şaşırıp birbirlerine bakarlar: – “Bu ne biçim isim Hoca Efendi?” derler. “Şimdiye kadar böyle bir isim hiç duymamıştık.” Hoca hemen taşı gediğine koyar: – “Ya sünnet diyeyim de onu da mı yiyesiniz?”