Tek geriye kalanımsın

Yürekten gelir ya hani duygular
Satırlara dökmek istersin
Zaman gelir , canın önemi kalmaz
Ama yinede yardan vazgeçemessin
En büyük düşmanın sana yüreğin olur
Fırtınalar koparır içinde , engelleyemessin
İlk kez tatmışsındır bu duyduyu
Zaman zaman isyan edersin gözyaşın birikip içine akar
Belki de artık en fazla ağlayanlardansın
Güldüğün günlerde olacak elbette , sonuçta sende bir insansın
İstemezsin yar’e açtığın gözler , yar’i görmeden kapansın
Sakın kadere isyan edeyim deme , bırakta kader utansın
Hani farkında olmadan düşünceye dalarsın
Dertlerin denizinde boğulacan sanırsın
Kıvrandıkça daha çok batarsın , bir türlü kurtulamassın
Çareyi umutlarda , hayallerde ararsın
Sen , herşeyden vazgeçtiğim anda
TEK GERİYE KALANIMSIN…