Yanındayken anlıyorum

Yanındayken anlıyorum
Soluk almak değilmiş var olmak
Volkan içinde yaşamak gibi bir şey
Senin yanındayken sensiz olmak

Güneş ne kadar yakıcıysa doğaya
Yaşam ne kadar gaddarsa var olmaya
Çağlayanlar ne kadar hasretse durgun akmaya
O kadar zor senin yanındayken sensiz olmak

Seher vakti acı hançerini saplarsa yüreğine
Baka kalırsa gözlerin boşluğa
Benliğini acımasızca kemirirse duyguların
Her doğan güneşle gözlerin ıslanırsa

Bil ki benim yanımdayken
Bensiz olmak ne zormuş
Anlarsın

Ya geç git yanımdan
Ya da
Yağmur gibi ıslat bedenimi
İstersen uzat ellerini
Ellerime
Deniz sakin durmuşken

Biraz sonra fırtına kopabilir
Uzaklaşırsın benden
Ateş içinde kavrulmak gibi bir şey
Bana zor geliyor inan
Senin yanındayken sensiz olmak.