Mutlu ediyor beni böyle sevmek seni. Hiç ayrılmamışsın, hep yanımdaymışsın gibi, en son gördüğüm gün seni, ilk kez gördüğüm gün gibi hatırımda. Hep ilk kez görüyormuş gibi heyecanlanırdım seni gördüğümde. Ellerin ellerime ilk kez dokunuyormuş, ilk kez kenetleniyormus gibi. Kalplerimiz ilk kez bulusuyormuş gibi aynı heyecanla.
Ve bilmiyorum bu nereye kadar sürecek, seni sevmek, seni öylesine değil,ölesiye sevmek ne kadarda güzel. Ama vuslat yok bu sevdada, hep özlemek, hep beklemek var, yolunu şaşırmış bir yolcunun yolunu bulmasını beklemek gibi bir şey bu. Bu yolculukta rehber ben değilim yüreklerimiz, eğer izin verilseydi buna. Hep yeni yerlere, hep yeni güzelliklere götürmek isterdim seni. Hep güzeli, hep iyiyi, hep sevdayı paylaşmak için.
Bugün yağmur yağıyor ve ben daha çok söylüyorum seni sevdiğimi…
Ne olursa olsun, kim girerse girsin aramıza, gerçek [sen]sin, gerçek [ben]im. Gerçek [biz]iz senden ve benden başka gerçek yok ikimize yaşadığım dünyada. Ve hiç kimse, hiçbir şey değiştiremeyecek bunu..
alıntıdır.